Van solicitaties zonder tolk tot chocolade repen!
Door: Kru Marcel
Blijf op de hoogte en volg Marcel
09 Juni 2014 | Thailand, Bangkok
Een reguliere schooldag begint hier om 8 uur, net als in Nederland in veel gevallen. Enkel gaat het hier er even wat anders aan toe. Elke leraar heeft 1 dag per week 'gateduty'. Dan open je dus het hek voor de kinderen die door hun ouders al vroeg aan de poort worden afgeleverd. Dat zijn er dus 2... En die worden dan ook nog eens bij het hek van het huis gedropped. De persoon die het hek moet openen staat dus een uur eerder op (niet betaald) en zit dus gewoon een uur te vervelen. Nouja, in ieder geval komen ze na half acht in grote getale binnenvallen, want om 8 uur is de dagelijkse opening bij de Thaise vlag, wat hier heel belangrijk is. Ook niet! Je mag blij zijn als om 8.15 uur iedereen binnen is. Eigenlijk maakt het ook niet veel uit, want als de leerlingen wel allemaal op tijd binnen zijn, dan begint de opening gewoon veel te laat, want de leraren zijn daar niet aan gewend...
Rond 8.15 uur is dus de traditionele opening en hierna zijn er allerlei rituelen zoals joga en bidden, maar ook bewegingsspelletjes. Je kan je voorstellen dat je hier bij 30+graden (zo warm is het 's ochtends al) behoorlijk bij gaat zweten. Daarom wordt dit dan ook vaak binnen gedaan. In tegenstelling tot in Nederland is het hier gewoonweg koeler dan buiten en heb je ook de hulp van de vele (koel)fans die aan het plafond hangen. Airco hebben ze hier in huis niet, maar in de school zelf ook niet. Op overheidsscholen voelt het lokaal dan weer aan als een vrieskist en dat is weer een gigantisch contrast met de buitenlucht... Ook niet bevorderlijk voor je humeur. In de school waar ik op bezoek was, was er trouwens één lokaal met touch screen computers. Deze waren gigantisch duur geweest voor Thaise begrippen en ook een bijzondere aankoop, wanneer je hier voor een schijntje knockoff Ipads kan kopen en die de 20! klassen rond kan laten gaan. Nu moeten alle leerlingen om de beurt een keer achter de computer zitten..
Muziekles wordt hier ook niet vrijblijvend gegeven, de kinderen zitten op de grond te luisteren naar een schreeuwende piano meneer die totaal niet doorheeft dat de helft van de kinderen, maar een beetje met de buurman zit te geinen.. Goed bedoelde muziekles, maar de uitvoering laat de wensen over.
In Nederland is men redelijk kritisch als het aankomt op voedsel voor kinderen. Niet in Thailand en dat heeft een achterliggende reden. Nog niet heel lang geleden moesten de meeste Thai de hele dag op zoek naar eten om zo aan de dagelijkse behoefte te komen. Dat zit er eigenlijk nog een beetje in, maar nu heb je op elke hoek een supermarkt en kost zoete gesuikerde zooi hier niet veel. Thaise mensen houden überhaupt van een hoop suiker op hun eten. Nu gaan de kinderen dus naar school en krijgen dan mee: zoete rommel.. Is dat slecht dan? Eten is eten! Ok, maar ik sta wel raar te kijken als ik dan een nu al forse hummel van 3 jaar oud met een chocolade reep die bijna even lang is als zijzelf voorbij komt waggelen op het schoolplein. Daarnaast is het zo dat zuivel zoals melk overal ter wereld ongeveer evenveel kost en daarom in Thailand simpelweg te duur is. Veel mensen komen daardoor een hoop voedingsstoffen uit zuivel te kort en zijn dus kleiner dan de gemiddelde mens (in NL). Als je dan dus wat meer eet dan je verbrand en dat doen ze hier niet echt vanwege de hitte, dan vliegen de kilo's eraan! Daarnaast hebben mensen hier minder voedsel nodig dan in Nederland, want dit feitje had ik nog niet bij stilgestaan: de 'kou' in Nederland zorgt ervoor dat er warmte gestookt moet worden in het menselijk lichaam en dit kost energie, waardoor we dus meer moeten eten dan mensen in warmere landen. Toen ik laatst op bezoek ging bij een 'overheidsschool' kwam ik er achter dat overgewicht in landen zoals Thailand een groot probleem gaat worden! Bij de 3 jarigen, die hier ook al met 25 achter een tafeltje zitten 8 uur lang, valt het nog mee. Wanneer je wat klassen hoger gaat kijken, dan valt het al op dat er grote verschillen zijn tussen de kinderen qua dikte. In groep 8 schrok ik gewoon, want daar lopen gewoon groepjes van kinderen die in Nederland bijna accuut zouden worden opgenomen ivm levensbedreigend overgewicht. Maarja, de scholen zijn hier pas in de fase dat wordt ingezien dat Engels een belangrijk vak is, dus waarom zou je je druk maken over de omvang van je kinderen, wees blij dat ze eten hebben!
Wat ook nog kan bijdragen aan deze 'acceptatie' van overgewicht is het feit dat volwassen en kinderen gewoon met elkaar lachen over hun overgewicht en er vaak grappen over maken. Dit bedoel ik niet in negatieve zin, want er heerst hier juist acceptatie. Dit is goed tegen pesten, maar draagt er ook aan bij dat mensen zich gewoon niet bewust zijn van hun probleem. Homo's zijn hier in Thailand ook volledig geaccepteerd, al moet je wel uitkijken als man dat je Krab en niet Kra achter elke zin zet. Krab is namelijk voor mannen en zonder de B geef je eigenlijk aan dat je op hetzelfde geslacht valt. Een lesbienne heet hier trouwens een Tom en zijn vaak ook meteen erg mannelijk en stoer.
Zo hebben we laatst Ploi aangenomen, een zwemlerares die ook heeft geleerd om gymles te geven. Nouja, sportles, want gymles hebben ze hier helemaal niet in Thailand. Vrijblijvend bewegen in een speeltuin is niet de ideale manier om aan gerichte bewegingsvaardigheid te werken. Grappig detail was dat de sollicitatie van Ploi plaats vond op de dag dat ik gymles geef en dit de ideale gelegenheid voor haar was om te laten zien hoe zij les geeft. Noi, de vrouw van Jeroen zou vertalen, dus dat zou helemaal goed komen! Om 9 uur was ze er nog niet en bleek ze auto pech te hebben.. Ondertussen was Noi doodleuk boodschappen gaan doen en kwam Ploi net aan.. Bleek dat zij juist begrepen had dat ik haar ging laten zien hoe het hier ging! Hmmm, ik heb puur op improvisatie een les in elkaar gezet en tussendoor ook nog even Noi gebeld om te vragen waar ze was.. 'Ik ben er in 20 min.' Dit werd 80 minuten en dit duurt best lang als je totaal niet kan communiceren met iemand.. Redelijk bijzondere ervaring, zeker als Noi daarna doodleuk verteld dat het zo lang duurde, want ze kwam nog een bekende tegen en ze vergat de tijd...
Nouja, uiteindelijk bleek Ploi een goede lerares en geeft ze ook zwemles in het zwembad van de universiteit hier vlakbij. Dit zwembad is trouwens 50 meter lang, maar enkel 1.50 meter diep.. Dit is gedaan omdat er anders teveel mensen verzuipen of juist nog niet durven te leren zwemmen. De zwemles is op donderdag, maar dan hebben we op school ook een vegetarische lunch.. Ik merkte gewoon dat de kinderen hier minder van aten, terwijl ze juist na de vermoeiende zwemles wel een goed vullende maaltijd kunnen gebruiken. Ik heb geprobeerd de kok duidelijk te maken dat we de dag beter kunnen wisselen met woensdag, maar uiteindelijk blijkt zij helemaal niet de kok te zijn, maar de schoonmaakster en het enige wat deze mevrouw erg goed kan is schreeuwen. Heel hoog kneiterhard schreeuwen en dan is ze ook nog 'aardig' volgens de kinderen.. Bijzonder!
Na de lunch blijven de kinderen nog tot 15.30 uur op school, nouja dat is de bedoeling.. In de praktijk blijkt dat de ouders dan nog aan het werk zijn en de kinderen simpelweg niet kunnen ophalen. Jeroen heeft ooit eens gezegd dat de leraren misschien beter tot 1700 uur konden blijven, nadat hij er achter kwam dat sommige onder werktijd aan het slapen waren. Dit is blijven hangen, want iedereen wacht netjes tot exact vijf uur, voordat ze op de brommer springen en naar huis rijden.
Ik heb nu met Jeroen overlegd dat ze vanaf 1600 uur zelf mogen bepalen of ze naar huis gaan, als het werk af is. Wel moeten ze een rooster maken, zodat één iemand elke dag blijft tot de kinderen zijn opgehaald. (max 17.00 uur)
Vandaag ben ik eindelijk toegekomen aan het plaatsen van alle computers die hier al 2,5 jaar klaarstonden om geïnstalleerd te worden. Eerst moest ik gaan uitzoeken welke hiervan al meteen naar de schroothoop konden, want ik praat hier over enkele cores pc's van 10 jaar oud. Vervolgens heb ik de leraren moeten duidelijk maken dat er goede regels moeten komen voor de kinderen, anders zitten die straks alleen nog maar te facebooken. Het bleek al snel dat ik misschien eerst de leraren een cursusje computeren moet geven, want de kennis gaat niet veel verder dan de powerknop induwen. Aangezien ik hier straks weer weg ben, is een beetje zelfredzaamheid wel prettig.
Ook zijn trouwens de methodeboeken eindelijk in gebruik genomen! Dit is ook erg fijn, vooral op het gebied van rekenen. Erg leuk dat er met projecten wordt gewerkt, maar een doorlopende leerlijn op rekengebied was er niet. Ik heb nu de Nederlandse leerlijnen uitgepluisd en daar zijn de leraren nu ook bewust mee gemaakt. Hopelijk kunnen ze dit vasthouden! Maar ik kan me voorstellen dat het nut lastig in te zien is in een land waar iedereen een rekenmachine gebruikt en opgebouwde kennis na een paar weken al weer vergeten lijkt..
Maar we moeten natuurlijk wel positief blijven! Ach de blije gezichten en gelach van de kinderen hier op school maakt een hoop goed. Je kan duidelijk merken dat de stijl hier op school ervoor zorgt dat kinderen met plezier naar school gaan, wat ik op de 'normale' school niet echt kon ontdekken. Vanaf je tweede al achter een bureau zitten en netjes alles volgen wat de juf zegt, waardoor je later tijdens een lerarenvergadering niet eens je eigen mening over het beleid of de regels op school durft te geven, is mijn inziens ook niet zoals het zou moeten zijn. Taak voor Jeroen (en nu ook even voor mij) om hier een gulden middenweg in te vinden, zodat de kinderen nog steeds veel plezier beleven aan het naar school gaan en ook goed voorbereid zijn op de toekomst die ze hebben in het vervolgonderwijs, waar ze weer als volgzame, mening loze nummertjes in de schoolbanken moeten zitten...
Ow, wat leer ik hier een hoop! En dat meen ik!
ps. voor alle mensen die nog naar Thailand gaan en naar de 'bridge over river Kwai' willen gaan. Het is River Kwee (zo spreek je het uit), op zijn Hollands River Kwai zeggen is het zelfde als zeggen ik wil naar de brug van dat uilskuiken. Het betekent Buffalo en dat staat hier voor een dom, laag bij de gronds en donkere verschijning (donkere mensen werken in de zon en hebben hier een lagere status). Doe er je voordeel mee!
-
18 Juni 2014 - 23:24
Eveline:
Hi Marcel,
Leuk om weer een verslag van je te lezen. Wat een avontuur. Geniet ervan en vooral van de ervaringen die je daar opdoet. Geweldig. Groet Eveline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley